Lublin | Drukuj |  E-mail
niedziela, 29 maja 2005
Urszula Borkowska osu


Mediewistyka w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim

Środowisko badaczy średniowiecza w Uniwersytecie Katolickim w Lublinie ukształtowało się w Sekcji Historii Wydziału Nauk Humanistycznych w latach 50-tych ubiegłego wieku wokół prof. Jerzego Kłoczowskiego i śp. prof. Zygmunta Sułowskiego. Pierwszy z nich, autor wielu książek oraz artykułów publikowanych w Polsce i poza jej granicami ( m.in. Wspólnoty chrześcijańskie, Kraków 1964; Dzieje chrześcijaństwa polskiego, t.1-2, Paryż 1987-1991; Europa słowiańska w XIV-XV wieku, Warszawa 1984; Młodsza Europa, Warszawa 1998),  stworzył lubelska szkołę badań nad strukturami i dziejami Kościoła, drugi – obok  studiów nad dziejami Polski, jej chrystianizacją we wczesnym średniowieczu, rozpoczął szeroko pojęte studia nad naukami pomocniczymi historii. Obaj, wraz ze śp. prof. Marzeną Polak oraz śp. prof. Ludomirem Bieńkowskim, byli twórcami Instytutu Geografii Historycznej Kościoła w Polsce, opracowującego atlas historyczny Kościoła. W środowisku tym powstała m.in. praca zbiorowa poświęcona głównie strukturom Kościoła pt. Kościół w Polsce, t.1 Średniowiecze (Kraków 1966), a następnie także   zbiorowa synteza Chrześcijaństwo w Polsce. Zarys przemian 996-1979 (Lublin 1992), mająca swoje wersje włoską i francuską.
Prace kontynuowane są aktualnie w Instytucie Historii WNH w ramach trzech katedr: Historii Średniowiecznej Polski, Historii Powszechnej Wieków Średnich oraz Nauk Pomocniczych Historii.

Główne kierunki badań wieloletniego kierownika Katedry Historii Średniowiecznej, prof. dr hab. Eugeniusza Wiśniewskiego,  skupione są wokół  szeroko rozumianej historii  społeczno-religijnej i geografii historycznej Kościoła w Polsce (m.in. są to badania nad   strukturami parafialnymi, duchowieństwem oraz szkolnictwem).  Prof. dr hab. Aleksandra Witkowska, także długoletni kierownik Katedry Historii Powszechnej Wieków Średnich, zajmuje się dziejami ruchu pielgrzymkowego w Polsce na tle europejskim, dziejami kultu Najśw. Maryi Panny oraz świętymi w ramach szeroko zakrojonych studiów hagiograficznych, zwłaszcza źródłoznawstwa hagiograficznego. Jej głównym zainteresowaniem jest ukazanie różnych form kultury religijnej średniowiecza (m.in. Kulty pątnicze średniowiecznego Krakowa, Lublin 1984; Titulus ecclesiae. Wezwania współczesnych kościołów katedralnych w Polsce, Warszawa 1999; we współpracy z J. Nastalską, Święty Wojciech. ÂŻycie i kult. Bibliografia do roku 1999, Lublin 2002).  Prof. dr hab. Urszula Borkowska, kierująca Katedrą nauk pomocniczych średniowiecza,  zajmuje się religijnością elit w średniowieczu i wczesnym okresie nowożytnym, dworami Jagiellonów oraz źródłoznawstwem, zwłaszcza średniowieczną hagiografią i historiografią, szczególnie Janem Długoszem. (m.in.: Treści ideowe w dziełach Jana Długosza. Kościół i świat poza Kościołem, Lublin 1983; Królewskie modlitewniki,  Lublin 1999).  Do szerokiego spektrum zainteresowań prof. dr hab. Czesława Deptuły  należą dzieje wczesnośredniowiecznego Kościoła w Polsce, kulty religijne oraz dzieje mitów, idei i symboli (m.in. Galla Anonima mit genezy Polski, Lublin 2000). Z młodszej generacji badaczy  dr hab. Leszek Wojciechowski zainteresowany jest tekstami legend związanych z miejscami przechowywania relikwii (m.in. Drzewo przenajszlachetniejsze. Problematyka drzewa krzyża w chrześcijaństwie zachodnim. Od legendy do kontrowersji wyznaniowych i piśmiennictwa specjalistycznego, Lublin 2003). Jest także autorem pracy o fundacjach klasztorów paulińskich w Polsce. Dr Zbigniew Piłat zajmuje się socjo-geografią i dziejami zakonów, zwłaszcza zakonów rycerskich w skali całej Europy. Dr. Dariusz Prucnal jest autorem monografii o szpitalu w Lublinie od jego średniowiecznych początków. Dr Paweł Kras – jest uznanym nie tylko w Polsce, ale także poza jej granicami, badaczem husytyzmu oraz działań inkwizycji w Europie środkowej (m.in.  Husyci w piętnastowiecznej Polsce, Lublin 1998).

 Nurt badań nad naukami  pomocniczymi średniowiecza reprezentują prof. dr Henryk Wąsowicz, znawca przede wszystkim zagadnień związanych z chronologią, szczególnie różnych form kalendarzy (m.in.: Kalendarz ksiąg liturgicznych Krakowa do połowy 16 wieku. Studium chronologiczno-typologiczne, Lublin 1995)  oraz dr hab. Jan Ptak, autor  pionierskiego w literaturze polskiej dzieła z zakresu  weksylologii: Chorągiew w komunikacji społecznej w Polsce piastowskiej i jagiellońskiej (Lublin 2002). Historiografią oraz dyplomatyka zajmuje się dr Wojciech Polak (m.in. Aprobata i spór. Zakon krzyżacki jako instytucja kościelna w dziełach Jana Długosza, Lublin 1999).

Spośród historyków sztuki, związanych z Instytutem Historii Sztuki WNH KUL, zagadnienia mediewistyczne poruszają w swoich pracach kierownik Katedry Historii Sztuki Kościelnej, prof. dr hab. Ryszard Knapiński – autor prac o iluminacjach romańskiej Biblii Płockiej, ikonografii świętych polskich, także ikonografii  apostolskiego Credo. Temu ostatniemu zagadnieniu poświęcona była zorganizowana przez prof. Knapińskiego sesja  Symbol Apostolski  w nauczaniu i sztuce Kościoła (Materiały wydano w Lublinie w 1997). Sztuką średniowiecza zajmuje się także kierownik katedry historii sztuki średniowiecznej powszechnej, dr hab. Urszula Mazurczak. Interesują ją związki dzieła sztuki z pojęciami religijnymi, które kształtowały wyobraźnię artysty, artystyczne wyobrażenia czasu  astronomicznego, historycznego i sakralnego, motywy inspiracji  biblijnej w średniowiecznych wizerunkach ewangelistów Kierownik katedry sztuki średniowiecznej polskiej, dr hab. Jadwiga Kuczyńska, zainteresowana jest rzeźbą w polskim średniowieczu (romańskie i gotyckie kamienne misy chrzcielne), a także rzemiosłem artystycznym późnego gotyku i wczesnych czasów nowożytnych , zwłaszcza w aspekcie związków z ośrodkiem artystycznym w Norymberdze. Związana z Katedrą Historii Sztuki Średniowiecznej Powszechnej dr Jowita Patyra opracowała temat Apokalipsy w sztuce średniowiecznej.

Mediewistyka ma także swoich przedstawicieli na dwóch jeszcze Wydziałach : Filozofii oraz Teologii.

Badania nad średniowieczną historią filozofii wiele zawdzięczają prof. Stefanowi Swieżawskiemu. Uczeń E. Gilsona, wybitny znawca tomizmu i średniowiecznego arystotelizmu, autor monumentalnej i oryginalnej syntezy Dzieje filozofii europejskiej w XV wieku (t. 1-6,Warszawa 1974-1983), przygotował wielu wybitnych badaczy związanych dziś z różnymi ośrodkami naukowymi. (m.in. prof. dr hab. Zofia Włodek, prof. dr hab. Mieczysław Markowski, prof. dr hab. Ryszard Palacz, prof. dr hab. Juliusz Romański) Stworzył szkołę skupioną na badaniach dziejów filozofii w średniowieczu powszechnym oraz w Uniwersytecie Krakowskim zwłaszcza w XV w. Szkołę tę w KUL reprezentował śp prof. dr hab. M. Kurdziałek, podobnie jak Mistrz, znawca arystotelizmu tomistycznego. Poza ten główny nurt badań szkoły lubelskiej wyszedł następca prof. M. Kurdziałka na stanowisku kierownika Katedry Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej, prof. dr hab. Iwo Zieliński, który skoncentrował się na badaniu nurtu augustyńskiego w szkole franciszkańskiej, szczególnie filozofii J. Dunsa Szkota. Interesują go także czasy wcześniejsze niż złoty wiek scholastyki (wiek XIII) – mianowicie filozofia św. Anzelma z Canterbury. Związana z tą samą katedrą prof. dr hab. Agnieszka Kijowska, interesuje się wczesnośredniowieczną recepcją i rozwojem myśli neoplatońskiej, przede wszystkim w pismach J. Szkota Eriugeny. Z młodszych badaczy  dr Roman Majeran  podejmuje badania nad myślą W. Ockhama, a dr Marcin Podbielski – zgodnie z tradycją Katedry Historii Filozofii -  nad dziejami  myśli Arystotelesa w okresie wieków średnich.

Katedrę Historii Filozofii Polskiej prowadzi przez wiele lat bp prof. dr hab. Stanisław Wielgus, znawca średniowiecznych tekstów i komentarzy biblijnych, wydawca „Acta Mediaevalia”, periodyku, który ukazując się od 1973, liczy już 15 tomów. Ukazuje się w ramach Międzywydziałowego Zakładu Historii Kultury Średniowiecznej. Na łamach „Acta Mediaevalia” wydawane są traktaty filozoficzne i  teologiczne z okresu średniowiecza oraz komentarze do nich.

W ramach Wydziału Teologii działa Instytut Historii Kościoła – dyrektorem jest prof. dr hab. Marek Zahajkiewicz, jednocześnie kierownik Katedry Historii Kościoła w Średniowieczu. Jego zainteresowania koncentrują się wokół zagadnień reformy Kościoła w okresie średniowiecza, działalności duszpasterskiej i życia liturgicznego (m.in. Tractatus sacerdotalis Mikołaja z Błonia na tle przełomu wieku XIV i XV, Lublin 1979). Mediewistyka stanowiła jeden z aspektów badań śp. prof. dr hab. Bolesława Stanisława Kumora (m.in. praca poświecona Dziejom diecezji krakowskiej do roku 1795, t.1-3 Kraków 1998-2000). Prof. dr hab. Anzelm Weiss jest kierownikiem Katedry Metodologii i Nauk Pomocniczych Historii Kościoła i autorem  m.in. dwóch monografii: Organizacja diecezji lubuskiej  w średniowieczu (Lublin 1977) oraz Biskupstwa bezpośrednio  zależne od Stolicy Apostolskiej  w średniowiecznej Europie (Lublin 1992). Średniowieczną i wczesno nowożytną problematykę poruszają w swoich pracach także prof. dr hab. Henryk Damian Wojtyska (m.in. wydawca  Acta Nuntiaturae Poloniae (t. 1-3,9, Romae 1990-94) oraz prof. dr hab. Jerzy Kopeć, zainteresowany dziejami liturgii, a także motywami pasyjnymi religijności średniowiecznej (m.in. Męka Pańska w religijnej kulturze polskiego średniowiecza. Studium nad pasyjnymi motywami i tekstami liturgicznymi, Warszawa 1975 ).

Warto wspomnieć , że tradycyjnie z Wydziałem Teologii związany jest Ośrodek Archiwów, Bibliotek i Muzeów Kościelnych, wydający od 1958 periodyk „Archiwa, Bibliotek i Muzea Kościelne” (ukazało się 80 tomów), w którym problematyka mediewistyczna zajmuje sporo miejsca.

Mediewiści wszystkich specjalności w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim maja bardzo rozbudowane i trwające od wielu lat kontakty z różnymi ośrodkami badawczymi poza Polską. Często zapraszani jako visiting professors z wykładami na zagraniczne uniwersytety, współpracują z wieloma czasopismami  oraz przedsięwzięciami encyklopedycznymi.


Krzysztof Skupieński

Środowisko mediewistyczne w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Przegląd głównych postaci i kierunków badawczych

Mediewistyką  w lubelskim Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej zajmuje się około 25 badaczy. Środowisko to rozwijało się w ciągu ostatniego półwiecza. Pełne przedstawienie składających się dziś nań postaci  oraz kompletne omówienie ich dorobku jest tutaj oczywiście niemożliwe. Poniższy przegląd poprzestaje więc na wybranych, najważniejszych i najnowszych osiągnięciach.

Większość badaczy uprawiających mediewistykę, to pracownicy INSTYTUTU HISTORII, zgrupowani w kilku zakładach. ZAKŁAD HISTORII POLSKI ŚREDNIOWIECZNEJ, pod kierunkiem prof. dra hab. Ryszarda Szczygła, prowadzi badania nad dziejami społecznymi, gospodarczymi i politycznymi Polski późnośredniowiecznej, w tym zwłaszcza nad problematyką pogranicza polsko-ruskiego, a także nad miastami w monarchii Jagiellonów. Rozwijane są tu również  badania regionalistyczne.

Odnotować trzeba prace nad dziejami osadnictwa prof. dr hab. Anny Sochackiej (Własność ziemska w województwie lubelskim w średniowieczu  Lublin, 1987; Początki parafii w Kocku na tle osadnictwa i stosunków własnościowych w rejonie Tyśmienicy i dolnego Wieprza w XII-XIII w.,  „Roczniki Humanistyczne” 2000, z. 2, spec. s. 525-541), dra hab. Grzegorza Jawora (Ludność chłopska i społeczności wiejskie w województwie lubelskim w późnym średniowieczu : schyłek XIV - początek XVI wieku, Lublin 1991; Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000), dra Włodzimierza Czarneckiego (Rozwój sieci osadniczej ziemi chełmskiej w latach 1451-1510 „Rocznik Chełmski” t. 5, 1999,s. 9-59; Dynamika procesów osadniczych w ziemi chełmskiej do końca XVI w., „Rocznik Chełmski”, t. 7, 2001, s. 47-93). Osobno trzeba wspomnieć cenny słownik historyczno-geograficzny (Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, opr. S. Wojciechowski, A. Sochacka, R. Szczygieł, Warszawa 1986).

Z nurtu badań nad dziejami miast wymienić należy prace R. Szczygła (Dzieje Biłgoraja, Lublin 1985, współaut.; Problemi urbanizacji centralnoj Jevropy w XII-XVI st., „Problemi Slovijanoznavstva”, t. 42, 1990 s. 16-24, współaut. ), a także edycje źródłowe (Księgi sądowe miasta Wąwolnicy z lat 1476-1500, oprac. G. Jawor i A. Sochacka ; red. R. Szczygieł, Lublin 1998).

Ważne też są tu studia nad elitami politycznym A. Sochackiej (Jan z Czyżowa - namiestnik Władysława Warneńczyka : kariera rodziny Półkozów w średniowieczu, Lublin, 1993) jak również udział pracowników Zakładu w opracowaniu spisów urzędników Polski przedrozbiorowej (R. Szczygła – bełskich i chełmskich; A. Sochackiej – podolskich).

ZAKŁADEM HISTORII ŚREDNIOWIECZA POWSZECHNEGO kieruje prof. dr hab. Jacek Banaszkiewicz, którego zainteresowania badawcze koncentrują się m.in. wokół tradycji fabularno-mitologicznych, rytuałów oraz miejsc i ideologii władzy we wcześniejszym średniowieczu europejskim. Jego osobisty dorobek omówiony jest w ramach uniwersyteckiego środowiska mediewistów warszawskich.

Dr Andrzej Pleszczyński zajmuje się problematyką czeską (Przestrzeń i polityka. Studium rezydencji władcy wcześniejszego średniowiecza. Przykład czeskiego Wyszehradu, Lublin 2000 i to samo w tłumaczeniu czeskim, Praha 2002; Vyšehrader Interpolation in der Chronik der Böhmen des Cosmas von Prag, oder was uns ein Falsifikat erkennen lässt, „Quaestiones medii aevi novae“, vol. 6, 2001, s. 297-318; Sobiesław I – Rex Ninivitarum. Książę czeski w walce z ordynariuszem praskim Meinhardem, biskupem Rzeszy, w: Monarcha w średniowieczu. Władza nad ludźmi – władza nad terytorium. Studia ofiarowane Profesorowi Henrykowi Samsonowiczowi, red. J. Pysiak, Warszawa – Kraków 2002, s. 125-138), a także Bolesławem Chrobrym (Początek rządów Bolesława Chrobrego, [w:] Viae historicae. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Lechowi A. Tyszkiewiczowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Wrocław 2001, s. 217-232).

Dr Przemysław Tyszka prowadził studia nad przestrzenią średniowiecznej stolicy Polski (Obraz przestrzeni miejskiej Krakowa XIV-XV wieku w świadomości jego mieszkańców, Lublin 2001). Obecnie podejmuje problematykę postrzegania ciała ludzkiego („Kupuję nową twarz”. Ciało idealne, [w:] Metamorfozy ciała, D. Czaja, Warszawa 1999, 51 - 73.

ZAKŁAD NAUK POMOCNICZYCH HISTORII powstał i rozwinął się pod kierunkiem prof. dra hab. Józefa Szymańskiego, autora uniwersyteckiego podręcznika dyscyplin dających poznawać źródła historyczne (Nauki pomocnicze historii, Warszawa 2004, wyd. VI). Wokół niego wykształciła się „lubelska szkoła nauk pomocniczych historii”, wedle określenia ukutego przez Aleksandra Gieysztora. Obecnie Zakładem kieruje prof. dr hab. Barbara Trelińska.

Uprawiane są tu tak studia nad metodologicznymi podstawami tych dyscyplin (J. Szymański, Sto lat przemian metodologicznych nauk pomocniczych historii w Polsce, [w:] Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce, pod red. M. Rokosza, Kraków 1995, s. 35-47), jak i rozwijane są badania nad poszczególnymi dziedzinami.

Ważny jest nurt badań nad dziejami pisma (J. Szymański, Pismo łacińskie i jego rola w kulturze, Wrocław 1975) w tym zwłaszcza pionierskie na skalę ogólnopolską prace edytorskie nad epigrafiką średniowieczną i staropolską, które dały początek wielotomowemu wydawnictwu Corpus Inscriptionum Poloniae  (J. Szymański, Epigraphische Forschungen in Polen und das Editionsprogramm des Corpus inscriptionum Poloniae, „Historische Studien”, 19, 1982, s. 113-121; B. Trelińska, 20-lecie „Corpus inscriptionum Poloniae”. Stan i potrzeby polskiej epigrafiki, [w:] Kultura piśmienna średniowiecza i czasów nowożytnych. Problemy i konteksty badawcze, red. P. Dymmel, B. Trelińska, Lublin 1998, s. 233-245). Zaowocowały też studiami B. Trelińskiej nad dziejami pisma epigraficznego (Gotyckie pismo epigraficzne w Polsce, Lublin 1991). W tymże nurcie mieszczą się również badania dr hab. Marii Judy (Pismo drukowane w Polsce XV-XVIII w., Lublin 2001), kierującej Instytutem Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej, który w ubiegłym roku wyodrębnił się z Zakładu Nauk Pomocniczych.

W ostatnich latach nastąpił ogromny rozwój badań nad heraldyką. Mamy tu efekty badań podstawowych, jak prace J. Szymańskiego (Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego, Warszawa 1993) i B. Trelińskiej (Album armorum nobilium Regni Poloniae XV-XVIII saec., Lublin 2001) Są też studia dr Aleksandry Jaworskiej nad heraldyką państwową (Orzeł Biały - herb państwa polskiego, Warszawa 2002) i dra Henryka Seroki nad miejską (Herby miast małopolskich do końca XVIII w., Warszawa 2002).

Osobnym nurtem pozostają badania nad dziejami Kościoła w średniowieczu, głównie J. Szymańskiego (Kanonikat świecki w Małopolsce od końca XI do połowy XIII w. Lublin 1995), a także dr Ewy Zielińskiej (Kultura intelektualna kanoników regularnych z klasztoru w Kraśniku w latach 1469-1563, Lublin 2002), uwzględniające też edycje źródeł (Katalogi biskupów krakowskich, wyd. J. Szymański. Monumenta Poloniae Historica, ser. 2, t. X, fasc. 2, Warszawa 1974).  Warto też wspomnieć unikalną serię edycji źródeł do dziejów Wojnicza, gdzie nie brak materiału średniowiecznego (J. Szymański,  Słownik historyczno-geograficzny Wojnicza do 1800 r. Wojnicz 1999).

Z innych kierunków badawczych należy wymienić studia nad dyplomatyką, uprawiane przez B. Trelińską (Kancelaria i dokument książąt cieszyńskich 1290-1573, Warszawa 1983), jak również przez badaczy od 1998 r. skupionych w ZAKŁADZIE ARCHIWISTYKI, który w 1998 wyodrębnił się z Zakładu Nauk Pomocniczych. Kieruje nim prof. dr hab. Krzysztof Skupieński. Rozwijane są tu badania nad dziejami średniowiecznego dokumentu i kancelarii, a także nad początkami biurokratyzacji w Polsce. Zajmują się nimi: K. Skupieński (Funkcje małopolskich dokumentów w sprawach prywatnoprawnych do r. 1306, Lublin 1990; Notariat publiczny w średniowiecznej Polsce, Lublin 2002, wyd. II; Les notaires publics en Pologne au Moyen Âge. W: Estudios sobre el notariado europeo (siglos XIV-XV). Pilar Ostos y M.a Luisa Pardo (Edits.) Sevilla 1997 s. 74-91; Les chancelleries urbaines et L’Église dans la Pologne médiévale. W: La diplomatique urbaine en Europe au moyen âge. Actes du congrès de la Commission interniationale de Diplomatique, Gand, 25-29 août 1998 publiés par W. Prevenier et Th. de Hemptinne. Louvain/Apeldoom 2000 — Studies in Urban Social, Economie and Political History of the Medieval and Early Modern Low Countries, Nr 9 — s. 453-464) i dr Janusz Łosowski (Kancelarie miast szlacheckich województwa lubelskiego od XV do XVIII w., Lublin 1997; Kancelaria grodzka chełmska w XV w. [w:] Drogą historii. Studia ofiarowane profesorowi Józefowi Szymańskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin. Pod red. P. Dymmela, K. Skupieńskiego i B. Trelińskiej. Lublin 2001 s. 271-285).

W Zakładzie Archiwistyki kontynuowane są też, zapoczątkowane w Zakładzie Nauk Pomocniczych, prace dra Piotra Dymmela nad krytyką tekstów dziejopisarskich oraz edytorstwem źródeł historycznych (Bibliografia edytorstwa źródeł historycznych w Polsce. Historia – krytyka tekstu – metodyka i technika wydawnicza, Lublin 2001; Tradycja rękopiśmienna „Roczników” Jana Długosza. Studium analityczne ksiąg X-XII. Warszawa 1992; Kiedy powstał tzw. Herbarz arsenalski? Uwagi kodykologiczne. [w:] Heraldyka i okolice. Warszawa 2002)

Mediewiści pracują także w INSTYTUCIE ARCHELOGII. W ZAKŁADZIE ARCHEOLOGII WCZESNOŚREDNIOWIECZNEJ prof. dr hab. Stanisława Hoczyk-Siwkowa zajmuje się osadnictwem wczesnośredniowiecznym (Małopolska północno-wschodnia w VI-X w., Lublin 1999; Przeprawa zawichojska w świetle badań nad osadnictwem plemiennym w Małopolsce, „Archeologia Polski Środkowowschodniej”, t. 1, 1996, s. 169-173). Badania osadnicze prowadzone też są w ZAKŁADZIE NAUK WSPIERAJACYCH ARCHEOLOGIĂŠ przez dra hab. Andrzeja Rozwałkę (Sieć osadnicza w archidiakonacie lubelskim w średniowieczu : studium archeologiczno-historyczne, Lublin 1999; Lubelskie wzgórze staromiejskie w procesie formowania średniowiecznego miasta, Lublin 1997; Wkład Katedry Archeologii UMCS w badania okresu średniowiecza, nowożytności i czasów najnowszych na obszarze Polski Środkowowschodniej : zestawienia tabelaryczne i uzupełnienia bibliograficzne, „Archeologia Polski Środkowowschodniej”, t. 2, 1997, s. 301-317). Tutaj też studia nad numizmatyką średniowieczną rozwija dr hab. Borys Paszkiewicz (Pieniądz górnośląski w średniowieczu, Lublin 2000; Zagadka denara króla Polski z końca XIII w. „Wiadomości Numizmatyczne”, 2001, z. 1, s. 23-44; Denar Władysława Łokietka z tarczą, ibid. 2002, z. 1, s. 67-73).

Odnotować też należy prace nad średniowieczną toponomastyką przeprowadzone w INSTYTUCIE FILOLOGII POLSKIEJ przez prof. dra hab. Czesława Kosyla (Nazwy miejscowe dawnego województwa lubelskiego, Wrocław 1978), jak również badania nad średniowieczną literaturą francuską rozwijane przez prof. dra hab. Macieja Abramowicza z INSTYTUTU GERMANISTYKI (Réécrire au moyen âge: mises en prose des romans en Bourgogne au XV-e siècle, Lublin 1996).

Wreszcie wymienić trzeba studia nad dziejami praw średniowiecznych w Europie, zwłaszcza w Niemczech prof. dra hab. Mariana Klementowicza z KATEDRY HISTORII PAŃSTWA I  PRAWA na Wydziale Prawa (Studia nad kształtowaniem się gwarancji ochrony osobistej w państwie niemieckim X-XIV wiek  Lublin 1994 r. ; Änderungsversuche des gerichtlichen Verfahrens im deutschen Landfriedensrecht bis zum 14. Jahrhundert „Czasopismo Prawno-Historyczne”, 2002, z. 1, s. 143-169; Zur Ausbildung des Verfahrens gegen die "schädlichen Leute" <nocivi terrae> im mittelalterlichen deutschen Recht „Annales UMCS” Sect. G, vol. 48, 2001, s. 29-49).

Środowisko mediewistów UMCS będzie gospodarzem II Kongresu Mediewistów Polskich, który odbędzie się w Lublinie 19-21 września 2005 r.
< Poprzedni   Następny >
Mambo is Free Software released under the GNU/GPL License.